NOVO RAĐANJE STARE SVETINJE: Obišla sam fruškogorski manastir koji se ovih dana PONOVO ZIDA OD TEMELJA

Ako ovih dana posetite manastir Svetog Marka kod Novih Karlovaca velika je verovatnoća da ćete, umesto mira i tišine monaškog života, zateći vrevu i žamor majstora na gradilištu. Ipak, nemojte da vas ovo zbuni!

Stara crkva se proširuje i menja, postaje prostranija i veća, dovoljna da primi sve vernike koji iz svih krajeva dolaze u pitomu sremsku ravnicu da svedoče božijim čudima i napiju se vode sa izvora koji već vekovima slovi kao isceliteljski.

(Još jedna) crkva na vodici

Manastir Svetog Marka teritorijalno pripada opštini Inđija. Nalazi se u blizini auto-puta E-75, u ataru Novih Karlovaca i posvećen je Svetom apostolu i jevanđelisti Marku.

O nastanku ove svetinje najslikovitije govori legenda koja se u ovim krajevima prenosi s kolena na koleno. Prema predanju, u blizini današnjeg manastira nekada je živeo slepi dečak Marko. Jednog dana, izgubio se u beskrajnoj sremskoj ravnici i, sam, žedan i već na izmaku snaga, pao je na kolena i spas potražio u molitvi. Presveta Bogorodica i Sveti Marko čuli su njegove vapaje i pohitali u pomoć. Ukazali su se iscrpljenom detetu, a sveža, isceljujuća voda probila je zemlju tamo gde su se pojavili. Onog trenutka kada se dečak napio sa izvora, progledao je. Bio je Markovdan, a on i njegovi roditelji su u znak zahvalnosti, na mestu čudesnog izlečenja postavili ikonu sa likom svetitelja koji je postao njihov zaštitnik.

Sve ovo, priča veli, zaista se dogodilo i to nekada početkom 19. veka jer su već oko 1835. meštani okolnih sela ovde dolazili i mesto poštovali kao sveto. Izvor o kome priča ova legenda i danas postoji, pa je manastir Svetog Marka, slično kao i manastir Berkasovo u narodu poznat i pod imenom – Vodice.

Mala kapela

Priča o čudesnom isceljenju i izbavljenju nikada nije zaboravljena i u ove krajeve je dovela vernike ne samo iz Srema, već i čitave Vojvodine. Zato je lokalni paroh Aleksandar Jovanović 1883. kraj izvora podigao malu kapelu i posvetio je Svetom Marku.

Crkvicu je 1884. osvetio patrijarh German i ona je od tada decenijama služila kao mesto na kome se okupljao verni narod. Liturgija je služena dva puta godišnje – na Markovdan i praznik Svetog Vartolomeja.

Ipak, vremenom, a naročito nakon Drugog svetskog rata, ljudi su zaboravili na ovu malu bogomolju daleko u sremskom polju i korov i šublje su polako počeli da gutaju crkvu i izvor kraj nje.

U znak sećanja na patrijarha Pavla

Srećom, zaborav nije potrajao! Početak 21. veka doneo je novi život ovom mestu. Obnova je započeta 2006. a pet godina kasnije crkva na „vodici“ proglašena je za ženski manastir.

U manastirskoj porti, pored crkve, postavljena je bista blaženopočivšeg patrijarha Pavla, rad vajara Radeta Stankovića. Spomenik je otkriven 2014. u znak sećanja na jednog od najpoštovanijih poglavara Srpske pravoslavne crkve i danas predstavlja važan simbol duhovnosti za vernike koji posećuju manastir Svetog Marka.

Veliki radovi

U manastiru Svetog Marka od obnove do danas je mnogo toga urađeno. Nad drevnim izvorom vode podignuta je česma, uvedena je struja, iskopan bunar i asfaltiran put do manastira. Sazidan je konak u kome se nalazi i mala kapela u kojoj se služba odvija tokom zimskih meseci.

A uskoro će biti gotovi i najvažniji radovi – u toku je proširenje i obnova stare, male crkve iz 19. veka. Majstori marljivo rade, a jednom kada završe manastir Svetog Marka moći će da pod svoje svodove primi sve vernike koje put nanese u ovaj deo sremske ravnice.

* Još zanimljivosti o manastiru Svetog Marka možete PROČITATI OVDE!