Istorija prestonice koju malo ko ovo zna: U Beogradu i danas postoji KONJSKO OSTRVO
/
Na ušću Save u Dunav, u trouglu koji ograničavaju Beograd, Zemun i ostaci nekada nepreglednih močvara na levoj strani Dunava, smeštene su dve dunavske ade — Veliko i Malo ratno ostrvo. Ove "poslednje beogradske oaze" uglavnom su dobro poznate prestoničanima ali ipak, kada neko pomene Konjsko ostrvo, većina ne zna gde se ono nalazi.
Konjsko ostrvo zapravo je drugi, mnogo stariji naziv za Malo ratno ostvro. Ova Dunavska ada nalazi se između južne obale Velikog ratnog ostrva i desne obale Dunava, u opštini Novi Beograd, na samo 200 metara od ušća Save u Dunav.
Ostrvo je, kao i mnogo veća formacija pored njega, nastalo viševekovnim gomilanjem peska, šljunka i mulja koje je Dunav sa sobom nosio i na ovom prostoru, zbog male brzine i pada terena, taložio. Ipak, za razliku od svog “krupnijeg brata”, ovo manje ostrvo imalo je stabilniju i čvršću podlogu, bilo je prilikom rasta vode ređe plavljeno, i kao takvo predstavljalo je sigurnije mesto od Velikog ratnog ostrva.
Upravo tu, krije se tajna prvobitnog imena ovog mesta!
Otkud konji na Konjskom ostrvu?
Priča kaže da su na ovom mestu oni koji su preko reka u Beograd dolazili da trguju, ostavljali svoje konje. Životinje bi na ostrvu mogle da se odmore, nahrane i napoje, a iznad svega, budu na sigurnom. Prema jednoj drugoj legendi, mesto su u istu svrhu koristili i uskoci, a nešto kasnije i beogradski trgovci i zemljoposednici koji nisu imali uslove da životinje drže na svojim imanjima u gradu.
Što se tiče prideva “ratni”, i Veliko i Malo ostrvo dobili su ga zbog svog strateškog položaja i činjenice da ih je, i domaća i neprijateljska vojska, koristila u skoro svim borbama vođenim za i oko srpske prestonice. Navodno, ime je prvi put pomenuto još u vreme opsade Beograda Eugena Savojskog, 1717. godine.
Ko je “smanjio” Konjsko ostrvo?
Konjsko tj. Malo ratno ostrvo je bilo mnogo veće pre Drugog svetskog rata. Međutim, kada je počela izgradnja Novog Beograda, pesak sa njega je uziman kako bi se močvarno tlo na mestu današnjih blokova nasulo i kako bi se stvorilo stabilno zamljište, pa se ada vremenom sve više smanjivala sve dok nije postala tek sprud koji viri iznad površine reke.
Danas, ono što je ostalo od ostrva je tek tanak pojas zemlje, dužine od oko 300 metara i širine od oko 60 metara. Sve je potpuno pokriveno vegetacijom i nepristupačno za posetioce. Beograđani tako ovo ostrvo mogu samo da posmatraju iz daljine i zamišljaju konje koji su nekada čuvani na njemu.
